Inmiddels zijn we weer terug van een prachtige
vijflandentocht. Net als vorig jaar hadden we daarvoor de E34S meegenomen. De hoofdreden daarvoor was hetzelfde als vorig jaar; het (diefstal)risico voor de E28S is mij met name s ’nachts te groot. Bovendien vindt ik de E34S voor dit soort grotere trips de betere auto, net wat meer comfort en ondanks het hogere gewicht een betere balans.
Op de heenweg deden we het overwegend rustig aan, ook toen we op de A61 richting Ludwigshafen een F10 M5 tegenkwamen waarvan de bestuurder heel goed in de gaten had dat hij met een van de eerste M5 modellen te maken had. Dat er op het gebied van pure prestaties in 25 jaar veel progressie is geboekt liet hij overduidelijk op een leuke manier zien, maar gezien de omhoog gestoken duim hadden we duidelijk te maken met een liefhebber.
Voor het starten van de vijflandetoer eerst maar eens de olie gecontroleerd; dat had ik sinds de Voerrally niet meer gedaan, dus na 1200 kilometer mocht dat wel een keertje. Na het bijvullen van 500mltr Edge Professional (jaja, de laatste voorraadjes) mochten we ons door het Duitse Saarland en de Franse Vogezen vermaken; de E34S was duidelijk in zijn natuurlijk ‘jachtgebied’ en voelde steeds beter aan, met name in het bovenste 5-7 bereik dat we zo af en toe aan hebben gesproken, echter over het grote geheel hebben we met max 50% van het potentiaal van de auto gereden, ben langzamerhand wel gevoelig geworden voor een beetje comfort zone t.o.v. de regels.
Het voor de tocht opnieuw vastzetten van de voorste zes fusee bouten maakte een enorm verschil. Met name de precisie bij het insturen en de rechtuit stabiliteit zijn enorm verbetert. Voor de tweede dag werd er slecht weer voorspeld en dat vereiste het gebruik van ruitenwissers. Deze liep tegen de motorkap aan, maar met wat hulp van Koos heb ik deze op vrijdagavond nog goed kunnen afstellen. Wel jammer van de kleine beschadiging aan de binnenzijde van de motorkap, maar die is te verhelpen. Op de tweede dag zelf hadden we de A/C en de maximale stand van de kachelventilator wel nodig; beide zijn een aandachtspuntje. Binnenkort maar eens een bedrijf zoeken dat met R12 vervangers wat doet. Referenties zijn welkom?
Op de laatste dag zijn we in tegenstelling tot voorgaande jaren niet mee geweest naar Spa of de Nurburgring. In plaats daarvan zijn we na de koffie direct door naar huis gereden wat op zich best wel prettig was; met name bij Keulen viel de verkeersdrukte mee waardoor we tegen een uur of drie s ’middags weer thuis waren. De brug over de Rijn vlak voor Leverkussen is echter wel een dingetje; die schijnt zo slecht te zijn dat er steeds meer verkeer beperkende maatregelen worden doorgevoerd. Die zijn er met name op gericht op vrachtverkeer boven 3,5ton daadwerkelijk tegen te houden. Schijnbaar lukte dat nooit, maar een gedoseerde doorvoer op de drie hoofdrijbanen zelf gaat wel erg ver.
Vlak daarvoor bij Euskirchen hadden we wel een leuk momentje met een hagelnieuwe Mercedes GLS. Die reed al een poosje in wat drukker verkeer achter ons en gezien hoe hij met zijn LED lampen speelde wilde hij er graag langs, maar gezien het verkeer was dat meer om zijn ego te trippen. Gezien zijn passagiere en de zonnebril die hij ophad hebben we zijn ergo tot twee keer toe een deukje laten oplopen. Of het moet een flinke deuk zijn, want de mate waarop die oude BMW vijf serie bij hem wegliep moet wel behoorlijk wat twijfel hebben gewekt, vooral omdat het model niet herkenbaar was. Niet veel later vervolgde hij zijn weg over de A61 terwijl wij rechtdoor richting de A1 reden.
Even voorbij Leverkussen op de A3 konden we ook behoorlijk doorstomen; niet veel later bereikten we de afslag voor de A31 richting Emden. Met een kleine dertig liter in de tank gaf dat te weinig comfort voor de laatste 130 kilometer richting huis, dus bij Bottrop hebben we eerst maar eens wat V-Power Racing bijgevuld. Vroeger toen de A31 nog bij Bad Bentheim stopte, kon je de gehele A31 voluit rijden; die dagen zijn weliswaar voorbij, maar op gezette momenten is er wel de ruimte om dat voor korte tijd te doen. Het was al meer dan tien jaar geleden dat ik echt hoge snelheden met de E34S had gereden en ik was benieuwd of ze het nog in haar had. Tot vier keer toe kon ik voor langere tijd tegen de 6700RPM in het vijfde verzet aanhouden; deze werden enkel verstoort tot het zo af en toe af laten zakken tot circa 180km/h voor ander verkeer op de linkerbaan, dus het was niet echt druk. Het laatste kleine restje (500RPM) geloofde ik wel, op de BC heb ik ooit 270km/h gezien bij circa 7200RPM, maar dat wilde ik de motor niet meer aandoen. Dit was mooi genoeg. Het laatste stuk naar huis over de B54/N35/A35 gebruik ik oudsher als een gecontroleerde cooling down. Is ook prima, want de snelheid moest met minimaal de helft weer naar beneden.
Daarmee is de inzet van de E34S voor dit seizoen wel afgelopen. Die heeft i.i.g. weer een hele mooie foto van Jeroen opgeleverd. Verder hebben we sinds Augustus kort aan de 2500kilometer met deze auto weggezet, wat meer is dan wat ik dit jaar met de E28S heb gereden. Met de nieuwe status van de wielophanging is het eigenlijk geen noodzaak om het stuurhuis te reviseren, maar aangezien het preventief vervangen van de drijfstanglagers wel een pre is, en daarvoor het subframe toch los moet, pakken we dat wel mee.
Maar eerst heeft de E39 weer wat aandacht nodig; de achterwielophanging is nu weliswaar OK, maar sinds een weekje trilt de auto hevig bij het gasgeven tussen 20-60km/h. Daarboven wordt het minder. Ik vermoed (1) het tussenlager of (2) een van beide motorsteunen. Bij een visuele inspectie leek het tussenlager wel in orde, maar aangezien we die al hebben liggen gaan we binnenkort wel oppakken. Dan nemen we gelijk de Hardy schijf zelf mee.
