kerst, wat een saaje bedoeling
Vrouwlief moet beide dagen van 10 tot 10 werken, en de bmw mag ook al niet op straat. nee kerst is niks voor mij.
Dus daarom maar eens achter de mac gekropen en zowaar na bijna 10 jaar nog eens een leuke button gevonden, "alle afbeeldingen", dan laat hij dus gewoon alle afbeeldingen zien die hij kan vinden. En daar komen dan best leuke verassingen uit, zoals deze ingescande foto die ik van de 520 heb geschoten toen hij net in ons bezit was, begin 2002:
Op de voorgrond de oudste zoon, daar nog maar 6 jaar, goh wat gaat de tijd snel
de kentekenplaten zijn al vrij snel vervangen voor de blauwe exemplaren zoals het hoorde in 1977.
daarna heb ik in 2002 blijkbaar eens een digitale camera van belabberde kwaliteit in handen gehad en een paar foto's gemaakt
Ik zal jullie de rest van de foto's besparen.
Ook kwam ik deze nog tegen:
M'n inmiddels overleden GS750 RAT Screamer, zag er niet uit, maakte een hels kabaal, en liep als een tierelier door de electronische ontsteking, 4 dikke carbs en snelle nokkenassen, ja ruim 10.000 rpm waren geen enkel probleem voor deze '76er.
Ook nog eentje uit de oude door, m'n eerste autootje, een knal oranje '77 peugeot 304 die we samen in
1986 kochten voor 450,- gulden
Maarja dat was niet voor niets een koopje, het ding was kaaf en kaaf rot, en moest al na een jaartje verschroot worden.
We hebben er wel een geweldige vakantie in oostenrijk mee gehad.
Die peugeotjes waren heerlijk rijdende goedkope autootjes in die tijd, de BMW 3 of 5 (mijn droom) waren toen als 10 jaar oude occasion door mij niet te betalen, zelfs een ouder 02tje ging niet, dus nog maar eens zo'n 304tje aangeschaft.
Deze keer wist ik waarop te letten, dus kochten we er eentje die nog niet overal doorgerot was, maar wel al ruim 2 ton op de klok had, zodat de kinderziektes eruit waren.
Dit keer een groene '78er voor 600 harde guldens aangeschaft in 1987 en heel snel voorzien van een blauw metallic kleurtje. het was de luxe SLS versie met alle mogelijke opties en schuifdak.
deze Peugeot is heel wat langer bij ons gebleven, als ik het goed herinner hebben we er tot 1995 mee gereden, vele vakanties naar joegoslavie, frankrijk, oostenrijk en zijn laatste grote tocht mocht hij helemaal naar de Algarve in Portugal met ons. Dit was een toppertje waar we gewoon heel veel plezier en liefde mee gehad hebben.
Daarna was het gedaan, zonder grote restauratie ging die niet meer door de apk. Hij is nog in een schuur beland, en in 2003 heb ik een poging gedaan deze peugeot te restaureren, maar dat was eigenlijk financieel niet verantwoord, dus uiteindelijk ook naar de oudijzerboer.
In 1995 hadden we bijna een BMW E12 gekocht (alweer het groen en geen schuifdak dat mij tegenstond), maar de keuze viel uiteindelijk op een lichtblauwe '74 Volvo 164E automaat met schuifdak. Deze krachtpatser reed geweldig rechtuit, maar bochtenwerk was werkelijk een drama. Onder de giga lange motorkap lag een 3 liter 6 cylinder bootsmotor met D-Jet injectie. 300km op 1 tank was mogelijk als je voorzichtig reed.
Van de Volvo heb ik geen enkele foto op de mac kunnen terug vinden, maar het was er zoeentje:
Om aan die Volvo te kunnen sleutelen heb ik nog een flinke gereedschap investering moeten doen, er is namelijk geen enkele metrische bout of moer op dit ding te vinden.
Met de volvo hebben we maar een jaartje of 3-4 gereden, daarna was hij te slecht, gewoon teveel roest en versleten delen.
Die volvo was trouwens de minst betrouwbare auto die we ooit gehad hebben, nee voor mij nooit meer een volvo.
Na een aantal jaren geen oudje te hebben is dus als laatste in 2002 de BMW 520 gekomen, en dat was de beste keuze tot nu toe
) met goodyear's erop die fluisterstil zouden zijn.
