bmwe21.net forums

Afgelopen zaterdag stond de laatst geplande tochtjes van 2022 op de lat. Han en Martijn waren zo vrij om een toertocht door het Limburgse heuvellandschap te organiseren. Daar zeggen we nooit geen nee tegen, dus togen we voor dag en dauw met de E28S richting het verre zuiden. Naast mijn vader ging voor de eerste keer ook mijn oudste zoon mee. Die heeft sinds iets meer dan een jaar zijn rijbewijs en begint zich een klein beetje voor auto’s te interesseren.

Ondanks dat de A50 bij Heteren is afgesloten is, bleef het tijdverlies beperkt omdat we via Duiven ook wel naar Nijmegen konden rijden. Omdat deze route door Arnhem loopt, kost deze een klein beetje meer tijd, maar is uiteindelijk ook niet veel langer dan de directe route via knooppunt Grijsoord. Door de afzetting van de A50 mistte ik wel het rendez-vous punt met Robert, maar telefonisch spraken we af dat hij mij op de A73 zou inhalen waarna we gezamenlijk naar Schinnen zouden oprijden. Daar kwamen we even voor half elf aan.

Geleidelijk aan kwam iedereen daarna binnen druppelen; Han en Martijn hadden koffie en vlaai geregeld en voldoende tijd ingeruimd om bij te praten. Tegen een uur of twaalf begonnen we dan eindelijk aan de eerste etappe door het pittoreske Limburgse landschap. Na de prachtig verzorgde lunch in Wijlre vervolgden we de route naar Maastricht om daar via een keerlusje naar de westelijke oever van de Maas te rijden. Niet lang daarna waren we in het Franstalige Wallonië. Na een korte pauze aan de oostelijke oever van de Maas begonnen we aan de derde etappe en reden we na een poosje weer naar Nederland om via de heuvelroute naar Epen en Vijlen te rijden. Na weer een keerlusje bij het drielandenpunt bij Vaals reden we weer naar België en eindigden die dag bij een grill restaurant even buiten in Aubel waar we met zijn allen op een mooie dag terug mochten kijken.

Voor de E28S was dit met 655 kilometer de grotere rit sinds de herstelwerkzaamheden voor de losgelopen trilling demper eind vorig jaar. Het materiaal gedroeg zich voorbeeldig, maar eerlijkheidshalve was er buiten een paar inhaalacties her en der, de traverse over de Vijlenerberg en het laatste stukje naar Aubel ook geen mogelijkheid om de auto echt aan de tand te voelen. Maar dat hoeft wat mij betreft ook niet meer. We hebben genoten die dag en mijn oudste zoon, ook al vond hij het aan einde van de dag wel welletjes heeft een mooie ervaring meegekregen.

Qua weer was het vandaag een cadeautje; droog, zonnig en koud. Zout leek er na de vrieskou van afgelopen nacht ook niet gestrooid te zijn. Ideale omstandigheden voor snel rondje dus. Traditioneel is dat bij mij de kleine ronde door Duitsland. Eerst netjes warm rijden op de A35 en B54 richting Gronau, aldaar aan de Ochtrupper Strasse de tank met V-Power Racing volgooien en dan bij Ochtrup de A31 richting Meppen, daar keerlusje maken en bij Schuttdorf via de A30 weer naar Nederland om bij de Poppe het gaspedaal weer los te laten en met Neerlands slakkengang naar huis te rijden.



Let niet op de lampjes; de SI reset ik nooit omdat ik mijn eigen intervallen hanteer en de check brandt vanwege het lage niveau in het ruitenwisser reservoir.

Tussen de tankstop in Gronau en aankomst weer bij de loods zaten precies zestig minuten, waarvan circa tien minuutjes tanken en afrekenen. Dat komt overeen met een gemiddelde van bijna 143km/h, inclusief de slakkengang door Nederland. De koude wind uit het noordoosten bracht erg koude lucht, op de BC amper één graad boven nul; ideale condities dus. Richting Meppen was het vanwege de tegenwind een beetje oppassen, maar na de keerlus bij Meppen met wind in de rug kon het gas er vol op. Ik heb kort gerekend, het gemiddelde van de 79 kilometer door Duitsland was net geen tweehonderd onder volledig legale omstandigheden.



Verder nog wat kleine werkzaamheden doorgevoerd waaronder het vervangen van een drietal lampfittinkjes van het linker achterlicht. Die bleken gelukkig nog leverbaar. Verder heb ik alle lampjes nu vervangen door Long Life lampjes.



Met de weersvoorspellingen voor volgende week kan dit zomaar het laatste tripje van dit jaar zijn geweest. Zoals geschreven, het weer van vandaag was een cadeautje. Met een half uurtje rijden was ik ook in het Teutoburger Wald geweest, mooi gebied voor een toertochtje in 2023 ?

Ik ga wel mee, Raymond! Leuk! Ik was vandaag blij dat ik vorige week de 325iA cabrio had opgeborgen in de loods. Bij ons ligt een royaal pakket zout op de wegen. Fijn dat jij nog een leuke ronde kon maken!

uwbuurman wrote: Sat Nov 19, 2022 8:50 pm Ik ga wel mee, Raymond! Leuk! Ik was vandaag blij dat ik vorige week de 325iA cabrio had opgeborgen in de loods. Bij ons ligt een royaal pakket zout op de wegen. Fijn dat jij nog een leuke ronde kon maken!

Bij de keerlus over de A31 bij Lingen/Meppen zag ik ook het nodige witte goedje in de berm liggen; dat is dan al ter hoogte van Emmen waar het ook een stuk kouder was.

Kan volgend jaar als er genoeg interesse is wel een ritje in die contreien uitzetten. Is voor de meesten goed in een dagje te doen.

Wat een verschillen, hier in het zuiden ook koud vandaag, maar natte bende, dus niet zo geschikt voor hoge snelheids ritjes.
Daar hebben we ook de wegen niet voor net over de grens.
Juni volgend jaar gaan we ook richting Teutoburger wald tijdens de 2 daagse classic 500 rally.

Tijdens het project dat ik vorig jaar heb uitgevoerd om de performance het gehele inlaatsysteem van de E34S weer conform de criteria van de fabriek te krijgen wilde ik vorig jaar ook de ontsteking inspecteren. Deze zit bij de S38B36 voor een groot deel onder een plastic kap boven het kleppendeksel en is normaal gesproken toegankelijk door deze kap los te nemen. Echter na verloop van tijd gaan deze schroefjes vastzitten waardoor de inpersmoertjes van de onderliggende kabelgoot dolgedraaid worden. Vroeg of laat krijgt elke eigenaar van een S38B36 daar mee te maken. Op zich niet erg, dan koop je een nieuwe kap en kabelgoot , past wat destructief geweld toe en vervangt de delen. Dat gaat altijd gepaard met een defecte kabelgoot en laat die nou niet meer leverbaar zijn. Dat is ook een van de redenen waarom je bij steeds meer S38B36 motoren de kap niet meer geplaatst wordt.



Vroeg of laat moet die kap en kabelgoot toch los om de klepspeling te controleren of de bougies te vervangen en dan wil je geen tijd kwijt zijn aan een probleem. Omdat ik geen concessies aan de originaliteit wilde doen had ik een plan nodig.

Mij gedachte was dat als het mij lukt om de drie M6 moertjes waarmee de kabelgoot op het kleppendeksel los te krijgen ik de beide plastic delen met bougiekabels los kon nemen. Doordat twee van de drie schroefjes van de kap wel los wilden kon ik wel bij de achterste twee moertjes, maar moest ik risico nemen om bij de voorste moer te komen. Gelukkig was de kap die ik in 2005/2006 al eens vervangen had buigzaam genoeg en had ik na een klein uurtje de hele santenkraam los.



Het issue is de inpersmoer die in de drie tuitjes van de kabelgoot zijn geperst. Na verloop van tijd na herhaaldelijk losnemen en vastzetten van de schroefverbinding neemt de wrijvingscoëfficiënt toe …. Lang verhaal kort door thermische belasting is de wrijving zodanig dat de kracht die nodig is de schroef los te krijgen groter dan de kracht die nodig is om de inpersmoer in het plast0ic rond te laten draaien. Oplossing is om de drie inpersmoeren eruit te tikken, het schroefdraad daarvan met een M5 tap en wat snijolie te reinigen en daarna met een epoxylijm (Araldit) weer vast te zetten. Daarvoor moet eerst de schroef los.



Om de Philips schroef los te krijgen heb ik een kleine twaalfkant bit van onderen in de inpersmoer getikt en deze in een bankschroef vastgezet. Dan kan de inpersmoer niet meer meedraaien en kan toch het schroefje los. Zo gezegd en zo gedaan.



Bij hat reinigen van het inwendige schroefdraad met de draadtap en snijolie kwam er meer vervuiling uit de drie inpersmoeren dan ik had verwacht, dus daarmee heb ik ook wel een verklaring. De vraag is hoe we herhaling in de toekomst kunnen voorkomen.



Na het verlijmen van de inpersmoeren duurt het niet lang voordat de tweecomponenten van de epoxylijm de beide delen een stabiele verbinding met elkaar hebben. Daarna heb ik voor de zekerheid om evt. lijmresten te verwijderen het schroefdraad nog een keer met de tap na bewerkt.

Mocht ik ooit een nieuwe kabelgoot nodig hebben, dan ontkom ik niet aan reproductie d.m.v. 3D printen. Die technieken worden ook steeds beter. Een referentie exemplaar (met afgebroken tuitje voor een van de drie inpersmoeren) heb ik lang geleden al op zij gelegd. Dat geldt ook voor de oude kap waarvan ik vandaag het afgebroken tuitje die van de toenmalige kabelgoot kwam heb weten los te schroeven. Daarmee heb ik nu in totaal drie goede kappen, geen overbodige luxe denk ik.


Moraal van het verhaal; hedge je parts en bewaar alles. Het komt ooit een keer van pas!

Goed bezig, Raymond! Dat soort boutjes zou ik lekker in de koperpasta zetten. Dan willen ze wel weer los, meestal.

Afgelopen woensdag moest ik voor mijn werk naar een locatie die met het OV niet goed te bereiken was, dus het plan was om de E39 te gaan; maar toen ik woensdagochtend de auto van het slot wilde doen reageerde de centrale vergrendeling niet. Slecht teken en bij het op contact zetten brandde alleen het oliedruk lampje. De nog geen vier jaar oude accu had blijkbaar de geest gegeven. Dat kon ik op dat moment ook niet oplossen dus eenmaal terug van mijn afspraak heb ik de Ctek lader (MXS5) van mijn E34S afgekoppeld en thuis op de E39 aangesloten. De Ctek is geen brute force Trickle Charger met boost mode, maar kent een aantal faseringen waarbinnen deze ook toetst of de accu lading accepteert en lading kan vasthouden. Voor de zekerheid had ik daarom ook de reconditioning optie aangezet. Donderdagavond bleek dat de Ctek alle faseringen had doorlopen, dus de accu hoef ik niet direct te vervangen. Voor de zekerheid heb ik de Ctek tot en met zaterdagmiddag in bedrijf gehouden voordat ik een kort rondje heb gereden om de laadspanning te meten (14.12V) ergo het zullen de vele korte stukjes i.c.m. het koude weer van afgelopen week zijn geweest waardoor de accu van de E39 op woensdagochtend dienst weigerde. De tijd zal het leren wat de restlevensduur van de accu zal zijn.

Verder bracht de achternaamgenoot van Jeroen vanochtend een bezoekje om in Rijssen naar een E39 528i uit 1998 te kijken. Het betreft een auto met lage kilometerstand en uitermate goede toestand (ergens tussen anderhalf en twee) die bij een niet onbekende handelaar te koop word aangeboden. Omdat ik uit de regio kom en allebei de oudgedienden bij de ASVH kennen (kenden) ontstond er een leuk gesprek waarbij Rob de auto goed kon bekijken. En eerlijk is eerlijk, ik heb weinig E39’s gezien die er na vijfentwintig jaar nog zo goed uitzien en zo goed rijden.

De ervaring vandaag gaf mijzelf ook wel de motivatie om mijn eigen Touring wat meer te koesteren en de issues aan te pakken. Niet dat ik dat niet wil, maar dat is in de huidige wereld wat lastig; zo heb ik mijn vast garagist al een aantal maanden geleden om een paar acties gevraagd.

1. Vervangen van lambda-sondes achter de KAT en als dat niet helpt, vervangen van de KAT zelf.
2. Controle resp. revisie van de ABS/ASC control unit en als dat niet helpt vervangen van de ABS pomp.
3. Vier nieuwe banden (Michelin Primacy HP4) en kijken of dat de trilling tussen 110-130 oplost.
4. Grote service automaat bij ZF.
5. Oplossen van zwetende slangaansluitingen op het reservoir voor de stuurbekrachtiging.
6. Root cause onderzoek voor het al lang brandende lampje van de airbag aan passagier zijde.
7. Reparatie vergrendelingsmechanisme elektrische aansteker voor.
8. ….

Zal mijn garagist v.w.b. punten 2 en 3 wat meer achter de broek moeten gaan zitten.

Ha, e39 verhalen. Altijd leuk. Echt een kwaliteitsproduct van Bmw.
Trillingen bij 110-130 zijn bijna altijd de 2 voorste draagarmen.
Zelfs van Lemförder is de maximale leeftijd 80-100dkm.
Aan de andere kant, verse Michelins zijn eigenlijk altijd fijn.

Als ik je lijstje zo zie is het eigenlijk best prima voor een 20 jaar oude auto.

Een accu zou inderdaad wel wat langer mee mogen dan 4 jaar. Eigen ervaring is dat je met een CTEC wel wat extra levensduur uit een accu kunt halen.

Een paar keer per jaar een dagje aan de CTEC doet de accu goed, zeker als de auto voor veel korte stukjes of juist een lange periode helemaal niet gebruikt wordt.

En goeie tip van Ite, mijn E39 heeft hetzelfde symptoom bij het bereiken van 130km/u, alhoewel dat helaas zeer zeldzaam is. Ik wilde de wielen al eens opnieuw laten balanceren.

De laatste keer dat ik bij de E34S de klepspeling had gekalibreerd was in 2008; sindsdien heb ik bijna 13k kilometer gereden en dat valt mooi samen met het interval van een inspectie I. Omdat ik het kleppendeksel toch los had was het kalibreren niet veel moeite.



De gemeten waarden liggen weliswaar iets out of range voor een S38 , maar liggen binnen die van een M88/3. Aangezien het verloop sinds de voorlaatste kalibratie niet echt groot is en ik de klepspelingen liever ietsje ruimer heb zie ik geen reden om ze aan te justeren, dus de klepstelhaak bleef onbenut. Wel had ik nog een paar verse materialen besteld, natuurlijk origineel van BMW.



De verwijderde bougies dateren van 2017 en hebben sindsdien 8729 kilometer achter de kiezen. Ze hadden nog eventjes meegekund, maar ‘better to be safe then sorry’ en de nieuw geleverde Bosch Y6DC zijn nog gewoon made in Germany i.p.v. Verweggistan ! Ik denk dat ik binnenkort maar een paar setjes extra op voorraad leggen. I.i.g. ben ik uitermate tevreden over het bougiebeeld. Niet alleen zijn ze uitermate gelijkmatig, ik lees enkel een verrijking bij stationair, maar daar staat de S38/M88 om bekend.



Wat mij ook opvalt is het complete gebrek aan olieresidu. De E34S verbruikt bij stevig gebruik toch een litertje per duizend kilometer wat ook helemaal niet verkeerd is, maar aan de bougies te zien wordt deze of goed verbrand, maar loopt deze i.i.g. niet langs de klep-seals.
Het luchtfiltertje dateerde van 2015 en heeft sindsdien bijna 13000 kilometer achter de kiezen. Is dus ook gewoon tijd. Gelukkig past de S38 een standaard M50 luchtfilter toe en zal deze tot in lengte van dagen goed verkrijgbaar zijn.



Waar ik ook blij mee ben is de aanwezigheid van een oliefilm op de nokkenas. Dat is na een langere periode van stilstand niet gebruikelijk als je een synthetische olie gebaseerd op een groep 3 (hydro-isomeratie) of 4 (PAO) basisolie toepast. Dat is de reden dat ik voor de S38/M88 sinds een jaar of zeven alleen nog maar Motul Competition 300V 15W50 toepas. Deze is gebaseerd op een groep 5 basisolie welke dankzij zijn esther basis hoog polair is waardoor er altijd een oliefilm op het metaal achterblijft. Wel zo fijn.



Overigens, producten gebaseerd op Groep 3 mogen eigenlijk geen synthetisch genoemd worden omdat groep III in de basis een minerale olie is die zodanig geraffineerd is dat deze synthetische eigenschappen heeft, dus het is maar hoe je er naar kijkt. Daar is ooit een rechtszaak over geweest, maar die heeft Mobil1 ooit van Castrol verloren; ook groep 4 is gebaseerd op een minerale product, maar wel volgens een proces waarin de basisolie in losse elementen wordt gecracked en daarmee nieuwe moleculen worden opgebouwd. Dat was ooit de reden dat ik alleen maar een olie wil toepassen die aantoonbaar op groep 4 of 5 is gebaseerd. Bij Mobil1 en Motul kun je daar ook vanuit gaan.


Natuurlijk nieuwe pakkingen voor het kleppendeksel, gelukkig gewoon te bestellen, wel een beetje aan de prijs. Daarna het kleppendeksel gemonteerd, vanwege de carterventilatie best wel een dingetje en de kabelgoot voor de bougiekabels.



Aan het monteren en aansluiten van de bougiekabels ben ik nog niet toegekomen. Wat verder nog moet gebeuren is het aftappen van de oude koelvloeistof en het inspecteren van de radiator; deze is nu 32 jaar oud en weet niet hoe goed deze is. Gezien de frequentie KVS wissels verwacht ik geen issues, maar you never know en aangezien ik dit jaar weer eens een Alpentoertocht wil rijden wil ik ook hier een goede baseline.



En een nieuwe schroef (in de juiste kleur) voor het klepje van het boordgereedschap waarin de speciale bougiesleutel voor de Y6DC zit. Die pas ik altijd toe omdat deze risicoloos toegepast kan worden maar na 32 jaar geeft het oude plastic een keer de geest. Maar gelukkig nog leverbaar voor veel minder dan 3D laten printen, dus meteen maar drie stuks besteld.

Lekker bezig, Raymond!

Wat een heerlijke write-up weer, lekker gedetailleerd, vooral het stukje over de olie. Ik begrijp daar echt helemaal niks van, hoeft ook niet, als wij dan maar weten welke olie goed voor onze auto's is.

Vandaag heb ik een setje nieuwe banden op de E39 laten monteren. Na vier setjes Dunlop Sport Maxx RT heb ik nu gekozen voor de Michelin Pilot Primacy 4 (PP4). De Dunlop is een prima band met voor het doel uitstekende rijeigenschappen, maar bij het uit nutten van de restlevensduur krijgt de Dunlop wel wat onhebbelijkheden die na verloop van tijd kleine irritaties opwekt. Ik heb nu ook gekozen voor een band zonder XL rating, die maakte en band alleen maar extra stug; prima voor wat zwaardere auto’s, maar de E39 is geen tweetonner, dus gewoon weer normale load index (95). Wat ik wel gemerkt heb is dat 16” in deze maat (225/55) moeilijker en dus duurder begint te worden. Maar voorlopig heb ik daar geen last meer van; deze set gaat weer een jaar of drie mee.

Verder heb ik bij de E34S de bougiekabel set weer gemonteerd en aangesloten. Volgende stap is om het KVS te verversen. De laatste keer ie is ook al weer bijna zes jaar geleden. Dan kan ik meteen kijken wat de staat van de bijna 32 jaar oude radiateur nog is.