Raymond's ///M en ///M's projecten draadje

[323baur]

Als je niks doet kan je ook geen fouten maken, zei ooit een wijs man.
De oplossing hierin is denk ik het belangrijkste, snel vergeten en door!

[raymondw]

Ondanks dat de dagelijkse werkagenda’s van Robert en mijzelf best intensief is, vonden we afgelopen dinsdagavond de tijd om een paar activiteiten aan Robert zijn E34S op te pakken. Zo hebben we de nieuwe cardanas (productie 2023) geplaatst.



De reden dat we dit hebben moeten doen is een vrij diepe scheur in de afdichting van de gelijkloop koppeling. Deze was nog net niet doorgescheurd …...



Gezien de productiedatum van februari 2023 moet er nog vrij veel vraag naar deze cardanassen zijn. Scheelt ons i.i.g. tijd in de montage en hebben we tegelijkertijd een verse hardyschijf en tussenlager.



Na de montage van de cardanas bleef er donderdagavond nog net voldoende tijd over om de remschoenen van de handrem te monteren. Omdat deze nog niet zo oud zijn en meer dan 80% restlevensduur hebben worden deze hergebruikt. Wel hebben we een nieuwe revisie-set toegepast en het spanmechanisme gereinigd en gangbaar gemaakt.



Vandaag zijn we verder gegaan met wat restpunten van het hydraulische systeem. Zo had ik bij het buigen van de leiding naar de rechter accumulator een bocht net wat te scherp gebogen, dus deze moest opnieuw.



Voor de montage daarvan heb ik het achterste subframe wel iets laten zakken, bijkomend voordeel daarvan was dat ik ook net wat makkelijker bij de bovenste bouten van het bracket waarop de hoogteregelaar gemonteerd zit kon komen. Deze wachtte nog op een onderdeel welke Robert vandaag mee had genomen.



Na montage van de remschijven, het correct justeren van de handrem en het op moment vastzetten van de bouten en moeren waarvoor dat in deze fase kan hebben we de beide gereviseerde aandrijfassen gemonteerd.



Bij een controle van de aandrijving merkten we dat deze compleet spelingvrij is. Wat een ongelooflijk groot verschil met de oude situatie waar we zo maar een centrimeter speling op de uitgaande as hadden. Hardemann heeft goed werk geleverd en dat belooft veel goeds voor de performance.



Bij de afrondende werkzaamheden aan het remsysteem merkte ik op dat het schroefdraad van een tweetal knelkoppelingen niet meer jofel zijn; ik kreeg ze nog wel vast, maar had daar geen goed gevoel bij. Wat een ander doet moet een ander weten, maar zo gaat een auto bij mij niet weg. Dat betekent nog een extra bestelling voor Robert bij van Poelgeest. Dat is dan meteen een goed moment om vooruitlopend op de revisie van alle voer de remklauwen volgend gaar nu meteen de vervanging van de remslangen me ete nemen. Deze krijgen een upgrade naar de met staal omwonden teflon kern van ABM Stahlflex. Deze zijn vandaag besteld.

En daarmee nadert dit project de eindfase … Als alles goed gaat volgende week rijden.

[uwbuurman]

Lekker gewerkt! Paar kleine tegenvallers hou je, maar als dit alles is, dan is dat prima te overzien. Het ziet er weer prachtig uit allemaal.

[BertjeConti]

Het wagenpark wordt beter en beter, vraagje Raymond, waarmee buig je die remleidingen?

[raymondw]

Het wagenpark wordt beter en beter, vraagje Raymond, waarmee buig je die remleidingen?

Geloof je niet, maar gewoon met het handje.

[raymondw]

Vorige week zaterdag aan het eind einde van de middag keken we nog even naar het vers gereviseerde differentieel onder Robert zijn auto ….. het zal toch niet waar zijn, maar wat doet dat eenzame druppeltje daar ? Omdat het incidenteel kan zijn hebben we de druppel verwijderd en een lekbak geplaatst. Tijdens een inspectie twee dagen later was er toch weer een druppel te zien en aan de lekbak te zien was dat niet incidenteel. Ik stelde vast dat het om ongeveer een druppel per tien minuten gaat.



Een druppeltje per tien minuten is niet veel, maar wel teleurstellend en geeft geen goed gevoel. Wat volgde waren een paar telefoontjes met o.a. Robert en Koos, maar ook met een oude bekende uit de E34S wereld, Serge Jeager. Deze gesprekken leverden een aantal goede inzichten en suggesties op waaruit we een aantal scenario’s wisten te destilleren. Maar we besloten ook om onze observatie aan Hardeman voor te leggen en hen om advies te vragen. Hun antwoord was stellig: “een keerring mag nooit lekken …. punt! ” Dat betekende wel dat we het vorige week ingebouwde differentieel weer moesten uitbouwen.



Op zich is het demonteren van een differentieel niet veel werk, al met al hadden we niet meer dan anderhalf uur nodig, maar de doorlooptijd die Hardeman nodig is valt binnen de vakantie van Robert en als hij terug komt ga ik weg. Dat betekent dat de laatste werkpakketten van dit project over de vakantieperiode heen getild moet gaan worden. Daarmee doet de kans voor om de remklauwen te laten reviseren en geel te laten verzinken. Dat paste niet binnen de oorspronkelijk begrote doorlooptijd, maar nu wel !



Op advies van Hardeman gaat het differentieel terug naar Kruiningen. Dat is gezien de afsluiting van Haringvliet vervelend, maar het blijft ook mensenwerk; aan het einde van de dag gaat het niet om het voorval, maar over hoe dit opgelost zal gaan worden. We hebben er alle vertrouwen in dat dat goed gaat komen, maar eerst gaan we de vakanties in, dus wordt over een week of zeven vervolgd.

[uwbuurman]

En van de nood een deugd maken is mooi, gelijk de remklauwen aanpakken. Balen van het diff, maar dit is uiteindelijk de beste manier.

[raymondw]

Ondanks dat de werkzaamheden aan Robert zijn auto even stilliggen zijn er n.a.v. de aangepaste scope wel bestellingen geplaatst, te beginnen met een Remslang set van ABM-Stahlflex.



En een set nieuwe remblokken van Pagid uit de Racing lijn voor de voorwielen.



Het betreft de RS42 compound, eigenlijk is dit een compound voor touringcar competitiedoeleinden, met een iets lagere wrijvingscoëfficiënt dan standaard (Jurid 595), maar deze houdt bij hogere temperaturen wel langer aan.



Ik heb deze compound ook al jaren op de E28S zitten. Bij normaal gebruik is er één op één vergelijkbare pedaaldruk iets minder remkracht, maar deze is in koude toestand wel direct aanwezig en is bovendien goed te doseren. In situaties waar je dan echt op de remmen moet vertrouwen, zoals bij herhaaldelijk kort achter afbouwen van grote hoeveelheden aan kinetische energie en er warmtestuwing in de remmen plaatsvindt, weet je dat de kans op fading verwaarloosbaar is.



Verder zag ik op de website van BMW Classic dat er reproducties van uitlaat sier stukjes voor de E24/E28 beschikbaar zijn. Daar heb ik er twee van gekocht, maar in vergelijking tot een NOS exemplaar (waarvan ik er helaas maar een enkel exemplaar heb) van de E28S is dit niet ‘the real deal’.



Zoveel kostten ze nou ook weer niet, dus ik sla ze mooi op, wellicht is er nog een creatieve oplossing mogelijk door van twee stuks een stuks te maken. Als dat mogelijk is bestel ik er nog twee bij.

[uwbuurman]

Wat een (wederom) slechte kopie van BMW....

Mooie spulletjes voor Robert z'n M5. Remklauwen al weggestuurd?

[raymondw]

Mooie spulletjes voor Robert z'n M5. Remklauwen al weggestuurd?

Hoi Koos, ja, i.v.m. geel verzinken in Hengelo een doorlooptijd 4-5 weken, maar het is vakantietijd.

[raymondw]

Op mijn verzoek en om mij moverende redenen is mijn draadje een poosje op de achtergrond gebleven, dat betekent niet dat er geen ontwikkelingen zijn geweest, die zijn er zeker wel. Om te beginnen zijn de werkzaamheden aan Robert zijn ///M5 afgerond waarbij het maar goed is geweest dat we de druk van evenementen en vakanties van afronding project eraf hebben gehaald. Maar daarover in een apart bericht later meer. Dat bleek nog een behoorlijke opgave waarbij het opbouwen van vertrouwen meer tijd vroeg dan we eigenlijk hadden gepland.

Ondanks dat de dagelijkse E39 touring voor de zomer al de nodige aandacht had gekregen bleek dit voor zorgeloos gebruik tijdens en na de vakantie niet voldoende. De heenreis naar het vakantieadres in Oostenrijk en de eerste dagen daarna verliepen nog zonder enige issues. Maar op de eerste dinsdag, op de weg terug van een vanwege de buitengewone sneeuwval boven de 2500 meter afgebroken bergtocht van het Glöcknerhaus naar de Höchtor belde Annie op dat ze bij de laatste start de sleutel moeilijk in het contactslot kreeg. Eenmaal terug bij het Glöcknerhaus duurder het nog een paar minuten voordat Annie er aan kwam rijden. Daar werd het verhaal duidelijk dat we wel eens met een versleten contactslot te maken zouden kunnen hebben. Eenmaal terug bij het appartement in Heiligenblut kreeg ik de sleutel er wel uit, maar er met geen mogelijkheid meer in. Dat is niet iets wat ik zomaar on-site kon oplossen dus moest ik de alarmcentrale inschakelen. Die regelden een afsleepdienst die de auto de dag erop naar de dealer in Lienz hebben gebracht.



Die belden niet snel daarna terug met de mededeling dat het contactslot vervangen moest worden. Enigste probleem was de levertijd, die bleek circa dertig werkdagen te zijn! Ergo dan gaan de clausules in de polis voor de reisverzekering tellen, maar dat bleek vanwege de drukte op de alarmcentrale toch lastiger dan gedacht. De details zal ik besparen, maar talloze telefoontjes en een drietal escalaties waren nodig om de verplichtingen van de verzekering af te dwingen, dat ging nog niet eens om de repatriëring, maar wel om het vervangend vervoer. Daar was in de regio een groot te kort aan. Lang verhaal kort, na inschakelen van een andere alarmcentrale was dat snel geregeld, dat wij daarbij geen gelijkwaardig vervoer konden krijgen namen we gezien alle drukte en krapte maar voor lief. Wel hebben we alles wat we niet meer nodig hadden, tja een bergsport vakantie vraagt nou eenmaal om heel wat meer benodigdheden dan twee weekjes strand in Garda, naar de E39 in Lienz gebracht. Ja, ik weet dat omgeving Garda mooi is, maar niet in de zomer, dan zit ik liever in het hooggebergte zoals hier op het laatste stukje naar de bijna 3800 meter hoge GroβGlöckner.



De E39 kwam een kleine twee weken na afloop van onze vakantie terug. Op mijn aangeven heeft de reisverzekering bij de dealer in Almelo afgeleverd. Die hadden de opdracht inmiddels gekregen en het nieuwe contactslot en stuurslot lagen al klaar. De rekening viel mij met iets meer dan 500 Euro alleszins mee, daarvoor kon en wil ik het zelf zeker niet doen. Dat was dan ook mooi op tijd voor mijn zakelijke trip naar Minden een paar dagen daarna, die verliep zonder enige problemen. Maar een dag later op de eerste avond van de Hellendoornrally wilde ik op bezoek bij mijn moeder in Den Ham en kreeg ik een waarschuwing voor een te laag niveau in het koelvloeistof reservoir. Dat bleek door een gat in de waterslang van de kachelkringloop veroorzaakt te worden. Die was door contact met de aircopomp beschadigd geraakt. Dat was uiteindelijk mijn eigen (montage)fout welke direct te herleiden zijn geweest aan het voor de zoveelste keer in korte tijd losnemen van de visco-koppeling om de dynamo te demonteren.



Ik heb de kans nu maar gepakt om dan ook de inmiddels tien jaar oude reservoir, de slangen van de kachelkringloop en de bovenste radiator slang te vervangen. Die laatste had ik van het voorjaar ook al vernieuwd, maar dat was ik en-passant vergeten.



Herstel van het overigens niet erg robuuste koelsysteem van de M52(Tu) en M54 was daarmee net op tijd voor onze najaar-vakantie naar het Schlerngebied in Zuid Tirol afgerond. Daar hadden we eigenlijk geen auto nodig, maar op onze voorlaatste dag hebben we een rondje rondom de Langkofel-en Rosengarten groep gereden. Daarbij passeerden we de Sellajoch, Karerpass en Passo Nigra die zelfs begin Oktober nog behoorlijk druk zijn. Maar dit keer viel de E39 niet uit, buiten een paar kleine dingen die onderhand met moderne auto’s heel normaal zijn hadden we nu eens geen issues.



En dan hadden we een kleine week na terugkomst uit Zuid Tirol de drie-provinciën rit. Die had ik eigenlijk met de E34S willen doen, maar de weersvoorspellingen waren er niet naar om die uit de loods te halen, dus werd het de E39. Dat had als voordeel dat ik Wouter een stukje kon laten rijden. Die vuurdoop ging hem met wat coachen prima af, hij vond het wel een beetje spannend, maar wel leuk.



En dan heb je dankzij Sandra zomaar een leuke foto van jezelf te pakken, in dit geval nog met Wouter aan het stuur. Mooi!

[raymondw]

Doordat het vers gereviseerde differentieel van Robert zijn E34S voor de zomerperiode lekkage vertoonde moesten we deze voor de tweede keer demonteren. Das balen, maar we maakten er ook geen drama van, vooral niet toen bleek dat Hardeman dit ook professioneel opnam en Robert het transport van het differentieel naar Kruiningen met de heenreis van zijn vakantie kon combineren. Dat gaf Hardeman de tijd om het issue te onderzoeken, te corrigeren en extra te testen voordat Robert op de weg terug van zijn vakantie het differentieel weer kon ophalen.

Doordat de vakanties van mij en die van Robert aansluitend waren was de eerstvolgende gelegenheid om het differentieel weer in te bouwen pas eind augustus. Inmiddels waren de gereviseerde remklauwen ook weer terug van Robijn.



Montage is niet ingewikkeld waarbij de remslangen en remblokken een upgrade kregen, natuurlijk met nieuwe remschijven voor.



De rest is een kwestie van afbouwen, allemaal niet zo ingewikkeld, maar wel een veelheid aan activiteiten en taken die we structureel aan hebben gepakt. Daarbij kregen we ook wel eens te maken met wat onverwachte dingetjes zoals een niet afslaande momentsleutel bij het aandraaien van de steekassen, daar waren we op tijd bij. Lag niet aan de momentsleutel, maar door niet volledig vetvrij boorgat waardoor de bout bij het aandraaien voorbij de rekgrens werd gebracht.



Al met al hadden we nog twee zaterdagen nodig om alles af te ronden voordat we de eerste smoketest konden uitvoeren. Daarbij hielden we rekening met het feit dat de auto nog niet uitgelijnd was.



Omdat de E34S van niveauregeling is voorzien, gelden er specifieke procedures voor het uitlijnen die alleen maar door een BMW dealer kunnen worden uitgevoerd. Daarvoor had Robert voor later die maand (September) een afspraak bij Ekris Nijkerk staan. Al met al kost uitlijnen volgens KDS bij de dealer wel veel meer dan de ‘state of the art Hunter’ van de lokale bandenboer, maar omdat het resultaat niet zozeer door de techniek bepaald wordt, maar wel door het volgen van procedures (proces) en vakmanschap merk je dat echt wel in het sturen.



Eind Oktober had Robert er de nodige kilometers opzitten en was het tijd voor de nacontroles en op aangeven van Hardeman ook het verversen van wat vloeistoffen. Daarmee konden we na tweeëndertig werkpakketten en bijna 350 activiteiten het project afsluiten. Effectief kostte mij dat 64 uur met een doorlooptijd van iets meer dan vijf maanden. Maar zonder hulp van Robert waren dat er wel heel wat meer geweest.

[uwbuurman]

Fijn dat je hier weer post, Raymond. Ik had je post over de vakanties ook over het hoofd gezien. Fijn dat de e39 weer fris is.

En wat een werk aan de m5 van Robert. Maar dit is de enige manier, volledig aanpakken. Hoewel Robert steeds heeft gezegd dat het om in standhouding gaat, niet om restauratie, hebben jullie echt wel mooie stappen gezet hoor. Veel meer dan een onderhoudje.

Ben benieuwd naar de review van Robert over het rijden met de m5 postoperatie.

[Jeroen]

Niet stilgezeten, verre van zelfs! Ben ook heel benieuwd hoe Robert het resultaat van alle werkzaamheden ervaart nu!

[raymondw]

Lang geleden dat ik wat over de E32 geschreven heb. Dit jaar heb ik deze auto voor het eerst in jaren weer eens aangemeld zodat mijn vader er deze zomer mee kon gaan rijden. Elke dag een ritje naar Den Ham en terug, hoorde hem op enig moment wel een paar opmerkingen over de benzinekosten maken, dus maar goed dat het geen M70 is. Maar hij heeft er wel veel plezier aan beleefd en daar doen we het dan ook wel voor. Maar ook Wouter heeft een paar ritjes met de E32 gereden toen wij in Italië op vakantie waren. En Wouter weet inmiddels precies te melden wat er beter kan. Zo vond hij dat de remmen bij het aantikken van het rempedaal niet helemaal fijn aanvoelden. Omdat de handrem toch gesteld moest worden heb ik alle vier de wielen gedemonteerd. Bij de remschijven van beide voorwielen merkte ik op dat het M8 boutje dat de remschijf op de naaf fixeert was afgebroken. Dat verklaart een hoop.



De vraag rijst dan wanneer en waar dat is gebeurd of over het hoofd gezien. Over wanneer kan ik kort zijn, dat was in de tijd dat de E32 nog (semi) dagelijks werd gebruikt, dus erg lang geleden. Eerlijkheidshalve speelt de eigenwijsheid van mijn vader hier ook wel een rol, de oude schijven waren met 24,45mm wel erg dun geworden, dat is meteen twee millimeter onder de minimum waarde, maar tja, wie kijkt daar naar?



Vond het gewoon niet kunnen en als Wouter er in rijdt wil ik gewoon dat het goed is, dus heb ik zelf maar nieuwe schijven, blokken en toebehoren bij Bergwerf besteld. Maar de naven probeer ik wel te redden, anders wordt het wel een erg groot dingetje om buiten zicht van de directrice te houden.



Wordt vervolgd.